Teoria Dowa daje podpowiedzi w kwestii trwania trendów rynkowych w podłożu o średnie rynkowe – indeksy. Mimo dużej transformacji jaką przeszły rynki kapitałowe Teoria Dowa oraz jej założenia są nadal aktualne ( pomimo tego, że powstała ponad 100 lat temu). Charles Dow, twórca teorii wywnioskował, że ruchy cen mogą być oszacowane poprzez celowo stworzone do tego średnie, które mają na celu zobrazować stan realnej gospodarki. To właśnie z teorii Dowa zaczerpnięto podstawy, do tego, co w obecnych czasach jest określane jako analiza rynkowa. Dlatego też każdy, kto chce osiągnąć sukces w handlowaniu na rynku stosując analizę techniczną powinien znać zasady tej teorii. Poznanie teorii Dowa pozwoli na wskazanie siły trendów, kierunków oraz punktów zwrotnych na wykresach. Według Dowa rynek jako całość, który jest ukazany w średnich rynkowych może zmierzyć kondycję koniunktury gospodarczej. Jest możliwe dość precyzyjne zidentyfikowanie kierunku, w którym zmierza rynek oraz określenie kondycji ekonomicznej, jeśli uwzględni się analizę rynku. Dzięki temu, można też dużym prawdopodobieństwem projekcję ruchu dla poszczególnych akcji, które wchodzą w skład średnich. W teorii Fal Elliotta są wplecione komponenty zasad teorii Dowa. Zasady teorii, poza stosowaniem ich w analizie rynków finansowych, są wykorzystywane również w kwestiach analitycznych opracowań, z którymi powiązane są objaśnienia zachowań prezentowane za pomogą wykresów, czyli pojęcie trendów, dołków, szczytów, oporów i wsparć.
Podstawowa zasada: Średnie giełdowe dyskontują wszystko
Każda informacja, która wpływa na popyt i podaż znajduje swoje odzwierciedlenie w średnich giełdowych. Dzięki temu skuteczne inwestowanie, może bazować jedynie na badaniu oraz analizie zachowań rynków giełdowych. Najważniejsze jest, aby obserwować cenę, ponieważ w niej jest wszystko zawarte. Wobec tego nie ma potrzeby ciągłego badania oraz interpretowania wielu dostępnych informacji, takich jak raporty o stanie gospodarki czy odczyty makroekonomiczne.
Wydzielenie trzech trendów rynkowych
Głównym trendem rynkowym jest trend długoterminowy. Jest to trend dominujący na rynku. Trwa on co najmniej rok (może trwać nawet kilkanaście lat). Charakter tego trendu jest zależny od spodziewanego stanu gospodarki w fazach cyklu koniunkturalnego. Kolejnym trendem jest trend średniookresowy. Czas trwania tego trendu to przeważnie od 3 tygodni, do nawet 3 miesięcy. Stanowi on korektę trendu długoterminowego. Poprzedni ruch cen zostaje zniesiony zazwyczaj o 1/2, 1/3 albo 2/3, dzięki tym korektom. Ostatnim wyróżnionym trendem jest trend krótkookresowy. Trwa on do kilku tygodni i jest on korektą trendu średniookresowego.
Trend główny został podzielony na trzy fazy
Faza 1 – akumulacja Doświadczeni i profesjonalni inwestorzy przystępują do skupowania akcji na bazie przeprowadzonych analiz. Faza 2 – wzrost cen Wielu inwestorów przystępuje do zakupów, dzięki przeprowadzonym analizom rynku, oraz poprzez dobre wiadomości gospodarcze. W tej fazie następują liczne korekty cen. Faza 3 – dystrybucja Poprzez wypływające pozytywne dane, następuje duża aktywność inwestorów. W tym momencie profesjonalni inwestorzy zaczynają sprzedawać i gromadzić wysokie zyski. Ceny osiągają granice swoich możliwości i zaczyna się ich spadek.
Średnie rynkowe powinny się potwierdzać
Każdy sygnał, który może być zapowiedzią bessy lub hossy, musi znaleźć potwierdzenie w dwóch średnich (przemysłowej i transportowej), aby mieć pewność co do poprawności takiego sygnału. Średnie rynkowe muszą dawać sobie wzajemnie potwierdzenie.
Potwierdzenie trendu poprzez wolumen
Wolumen powinien formować się zgodnie z głównym trendem. To oznacza, że w hossie wolumen powinien rosnąć wraz ze zwyżką cen, oraz maleć przy spadkach, natomiast w bessie powinien zachowywać się dokładnie odwrotnie, czyli rosnąć wraz ze spadkami, oraz maleć podczas zwyżki.
Trend jest kontynuowany dopóki się nie odwróci
Trend utrzymuje dany kierunek, do momentu uzyskania istotnego sygnału do jego odwrócenia. Analiza techniczna pozwala na wychwycenie momentu, w którym trend ma ulec zmianie. W tym celu pomagają między innymi linie trendu, poziomy wsparcia i oporu, średnie ruchome oraz formacje cenowe.